تأثیر آموزش تغذیه بر نگرش اختلالات خوردن در دانش آموزان دبیرستان دخترانه

زمینه و هدف: نوجوانی یکی از دوره های بسیار مهم و حساس در سیر رشد و تکامل است، همچنین اختلالات خوردن در نوجوانان، به ویژه دختران یکی از مشکلات اساسی جوامع می باشد. بنابراین، یک آموزش مؤثر و توانا از اولویت خاصی برای پیشگیری اختلالات تغذیه ای برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش تغذیه بر اختلالات خوردن در دختران دبیرستانی انجام شد. روش بررسی: این مطالعه غیرتجربی با طرح تک گروهی پیش آزمون - پس آزمون بر روی 97 دانش آموز سال اول مقطع متوسطه در سال 1393 به روش نمونه گیری هدفمند انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استانداردشده تغذیه 26eat- بود که توسط آزمودنی ها قبل از آموزش و سه ماه پس از اجرای برنامه آموزشی به شیوه خودگزارش دهی تکمیل گردید. داده ها با استفاده از آزمون تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، 05/0>p در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره نگرش غیرطبیعی خوردن از 04/0±7/1 قبل ازآموزش به 06/0±4/1 بعد از آموزش کاهش یافت، همچنین بین نتایج قبل و بعد از آموزش، تفاوت آماری معنی داری وجود داشت (0001/0p=). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد آموزش تغذیه بر روی دانش آموزان، تغییرات مطلوب و قابل توجهی را در نگرش ایجاد کرده است. با این وجود، افزایش آگاهی تغذیه ای و تغییر نگرش افراد به مرور زمان می تواند منجر به تغییر رفتار گردد. لذا این مطالعه می تواند به مسئولین کمک کند تا با گنجاندن آموزش های وسیع تر تغذیه ای در واحدهای درسی دانش آموزان، از اختلالات خوردن پیشگیری کنند.